گاهی شدیدا به این نتیجه میرسم که آدمی آفریده شده است تا هر روز بذر غصه ای در دلش کاشته شود.
حالا هر روز به یک دلیلی.
شاید یک روز به چند دلیل.
نمیشود یک روز با خیال راحت بنشینی و از زندگی لذت ببری.
به خدا نمیشود.
حالا هر روز به یک دلیلی.
شاید یک روز به چند دلیل.
نمیشود یک روز با خیال راحت بنشینی و از زندگی لذت ببری.
به خدا نمیشود.
3 comments:
خیلی بده وقتی آدم بیخوابی زده به سرش و همه سنگ صبوراش هم خوابن.
کاش میشد بیدارشون کرد،
یا خوابید...
متاسفانه دقیقاً همینجوره!
اگه اینجوری بود که باید می رفتیم خودکشی می کردیم.
سختی ها تموم نمیشن ولی وقتی روزی یه بذر غصه کاشته میشه، حداقل! یه بذر شادی هم کاشته میشه، تازه این حداقلشه
چه بسا زمانی که بذر غصه کاشته میشه، میوه شادی چیده بشه
Post a Comment