تصمیم کبری!

از امروز تصمیم گرفتم عوض بشم.
هر چند عوض شدن یک شبه نیست و میسر هم نخواهد شد.
اما تصمیمات انقلابی را باید از یک روز و یک جائی شروع کرد.
من دیگه یک آرزو ساز نخواهم ماند و خودمو فدای رسوندن بقیه به آرزوهاشون نمیکنم.
من از امروز برای رسیدن برای آرزوهایم تلاش خواهم کرد.
دیگه تو این بلاگ سیاه نمی نویسم.
شکست خوردن دیگه بسه، اون اندازه ای که باید درس میگرفتم گرفتم!
زین پس این بلاگ پر خواهد بود از انرژی مثبت :)
دیگه به هیچ کس اجازه نمیدم خوشی هامو ازم بگیره :)
 

گودرز و شقایق-۲

آن سوی دنیا نشسته اند و از آمیزش گودرز و شقایق چه دستاوردهای بشری و فوق بشری که نتیجه نمیگیرند، ما هم منتظریم تقی به توقی بخورد و گودرز شقایق را مورد تجاوز قرار دهد و شرت این حرامزاده را پیراهن عثمان کنیم و دانشگاه را تعطیل کنیم و اسمش را بگذاریم انقلاب فرهنگی دیگر و یه چند سالی خوشحال بگردیم و وقتی برگشتیم ببینیم تنها یکسری پلهای پشت سر خراب شده است و دیگر هیچ.

جهان سومی یعنی ما که پس از هر چند سال خواستار کن فیکون نوع حکومت هستیم و تجمع و تظاهراتمان برای ریشه کن کردن است! و نه برای بهبود.

مثل آدم میرفتیم واسه حقوقمون اعتراض میکردیم. معلومه وقتی تبر برداریم که ریشه کن کنیم تبر بر میدارن که ریشه کنمون کنن!
مثلا دانشجو میرفت علیه استاد بی سوادش تحصن میکرد که یا درست بشه یا اخراجش کنن.
مثلا دانشجو تحصیلات تکمیلی میرفت اعتراض میکرد مثل همه جای دنیا بهش یه حقوق بدن تا با خیال راحت وقتش رو بذاره رو ریسرچش.
مثلا دانشجو میرفت میگفت من رو تزهای احمقانه کار نمیکنم تا مجبور بشن مساله هایی که تو صنعت تعریف میشه رو بیارن تو دانشگاه.
از ریشه درست کردن یعنی این! نه ریشه زنی!

روبان صورتی

حتی بدون بال، کبوتر کبوتر است.