کاش میشد چشمه ای پر آب بود
مثل زلف حوریان پر تاب بود
کاش میشد در هجوم بیقرار دردها
همچو کودک، سر به بالین، خواب بود
مثل زلف حوریان پر تاب بود
کاش میشد در هجوم بیقرار دردها
همچو کودک، سر به بالین، خواب بود
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Labels: All, Ambition, Confessions, Poem
13 comments:
این رو یه زمانی گفتم که زندگی میپیچید و من تاب میخوردم و فقط از خدا تاب میخواستم برای تحمل سختی هایی که داره بهم ارزونی میکنه
به! بابا شما چقدر هنرمندی!!ا
اول اینکه لوگوتون مبارک!
انصافاً خوشکله، ولی مردونه س!
.................
شعرت هم خدایی قشنگ بود.
اصلاً انتظارشو نداشتم! :دی
ودیگر هیچ ! :)
به مسافر:
خواهش میکنم
راستش لوگو نیست. قراره متناسب با وضعیت روحیم تغییر کنه
na afarin! ghashang bood
faghat masale ine ke 1 hafte nashoda:D
WAHT I FEEL
ات عالي ئه خيلي
من از این پنگوئنه خیلی خوشم میاد
شعرتم قشنگ بود کم کم میتونی دیوان بدی بیرون:دی
منم با این پنگوئنه خیلی حال کردم
در مورد شعر هم، بیت اول قافیه اش بهتره
بیت دوم معنی اش
akhey! in panguane chegha kotak khorde!! gonah dale haaa
vay che naze in pangoane faghat bala saresh chanta setare kam dare.
baba shaer. afarin :)
جیوی جون یکی بدجوری زده روحم رو زخم و زیلی کرده. خدا ازش نگذره
بتی جونم دلم برات یه عالمه تنگیده
در مورد شعر که قبلا به ابراز احساسات پرداخته بودم ...
اما این آدم برفیه خیلی شبیه همونیه که خودت ساختیا، البته آدم برفی تو خوشگلتر بود
مرسی عزیزم
:* :*
Post a Comment