روزشماری

کاش زودتر تابستون شه 

خیال

خیالپردازی خیلی هم قشنگ و خوبه. 

آدم رو میبره به یه دنیای موازی که اتفاقات خوب و قشنگی توش میفته، هرچند که شاید توی دنیای واقعی اون اتفاق هیچوقت ملموس نباشه!

حیف نیست آدم از شور و شعف خیالپردازی به خاطر اینکه همه اش تو خیال و هیچوقت عینی نمیشه محروم بشه؟

ای دنیای کج مدار

مثلا اسپرینگ برکه، و من کانه خر کار میکنم. اونم کار بی فایده. ایده های قشنگ قشنگ که ممکنه ایمپلمنت بشه اونجور که فکر میکردی از آب در نیاد!

مثلا هم قرار بود یه روزش رو استراحت کنم و برم کنار ساحل دو سه ساعت زیر آفتاب دراز بکشم و کتاب بخونم. این سوسول بازی ها به ما نیومده اصلا.

کاش یه خواهر داشتم، میتونستم تلفن رو بردارم باهاش درددل کنم. بهش بگم چقدر تنهام. چقدر خسته ام. سرم 24 ساعته درد میکنه و این طپش قلب مداوم اخیر هم خواب رو ازم گرفته.

کاش دور نبودم از مامانم. که زنگ بزنم میوت کنم و با الو الو گفتنش گریه کنم و به بدبختی هام فکر کنم.

کاش دردام آروم شه. کاش بدنم آروم بگیره. کاش تنهایی هام تموم شه.