با من صنما، دل یک دله کن

این همه کار،
و منه بی حوصله!
یعنی نه که بی حوصله،
حوصله ی نوشتن پیپر و کد زدن ندارم.
دلم میخواد برم کیک بپزم،
یا نقاشی بکشم،
یا از هنر خدا و شکوفه های رنگی رنگی یه شهر عکس بندازم.

دعای پیشنهادی

یعنی بهترین حس دنیاست وقتی همه ی بدی ها رو از دلت میریزی بیرون و همه رو دوست داری. حتی اگه بدترین بدی ها رو بهت کرده باشن میبخشیشون و سبک سبک میشی.
قشنگ میری رو ابرا.
حیف که خیلی وقتا اون آدمه (آدما) که بخشیدیشون دوباره چنان گندی میزنن به احساست که به همه ی اون احساسات نفرت انگیز، حس حماقت هم عوض میشه.
خدایا میشه قدرت اینو بدی که وقتی یکی رو میبخشم واسه همیشه باشه و نظرم برنگرده؟ خیلی بهش احتیاج دارم!

من میتونم، من باید بتونم

یه کار فوق العاده سختی هست که باید تا جمعه انجام بدم.
طاقت فرساست و اعصاب میخواد.
دعا کنید بتونم از پسش بر بیام.

آرزوسازها

مسلما شکست در زندگی سخت است.
ولی در زندگی لحظاتی سخت تر از شکست خوردن هم وجود دارد.
و آن هم زمانی است که آرزوی شکست خورده ی خودت را که چقدر برایش تلاش کرده بودی را در زندگی کسی می بینی که شاید هیچوقت آن آرزویش نبوده باشد.
انگار خداوند بعضی بنده هایش را آفریده که آرزوهای قشنگ کنند تا با آن زندگی دیگر بندگانش را قشنگ کند :)

دل خواهی

میدانی؟
آدم گاهی اوقات یک آهنگی را میشنود یا یک متنی را میخواند که دلش پر میکشد که کسی به یاد او آن را بشنود یا بخواند...
------------------------------------
مربوط نوشت: همه ی اینها را ولش، تو که بعید میدانم اینجا را هم بخوانی.

سروده ها-۴

کاش میشد چشمه ای پر آب بود
مثل زلف حوریان پر تاب بود

کاش میشد در هجوم بیقرار دردها
همچو کودک، سر به بالین، خواب بود

جوشش

بجوش ای چشمه.
بجوش.
چه کسی گفته است که چشمه ها طغیان نمیکنند؟
تو میتوانی.
میتوانی همه ی سدها را بشکافی.
تا اقیانوس زیاده راهی نیست.

---------------------------------
یه پست قبل مربوط نوشت: انتظار داشتم در خصوص بیکاری و دلایل و این مسایلی که مطرح کردم خیلی بیشتر کامنت داشته باشم!