به پژمان: آره آشغال ریختنش که کلا ناپسنده ولی این فرد هم هیچ احترامی واسه کسایی که روزه ان قایل نیست و هم هیچ احترامی واسه آدمای دیگه ای که تو شهر زندگی میکنن و معمولا کسایی که یاد گرفتن به حقوق بقیه احترام بذارن هیچ کدومش رو انجام نمیدن. حتی اگه هیچ اعتقادی به روزه نداشته باشن
بیا یه جور دیگه فک کنیم و بگیم که اونایی که روزه دارن که دارن وظیفه خودشون توی دینشون رو عمل میکنن ولی اونهایی که روزه دار نیستن به چه دلیلی باید موظف باشن به خاطر یه عده دیگه ای که دارن به وظیفه دینیشون که کاملا شخصیه عمل میکنن چیزی نخورن؟ به نظر من اینکه یه عده رو زور کنیم که توی ماه رمضون چیزی نخورن در حالی که اعتقاد ندارن لگدمال کردن حقوقشونه و نه بر عکس! هر کی میخواد روزه بگیره بگیره ولی نباید انتظار داشته همه برای اون شرایطشون رو مساعد کنن!
اونجوری که تو گفتی نیگا کنیم کلا یه بحث دیگه است اینجا بحث سر شعور بود این آقاهه میتونست تو ماشین خودش اگه روزه بود میخورد و آشغالش رو هم بیرون نمیریخت ولی از نظر من به این جهت این کارو کرد که بگه من از سر لجبازی دارم میخورم بیا اینم نشونش
به نظر من طرف فقط پخش کردن پوست پسته توی خیابونش بیشعوریه! توی کامنت قبلیت بحث حق رو گفتی یعنی اینکه روزه دارها برای خودشون حقی قائلن که نباید کسی جلوشون چیزی بخوره و اگر کسی چیزی خورد آدم بیشعوریه در صورتی که روزه دارها چنین حقی که خودشون برای خودشون متصورن رو ندارن چون کاری که دارن میکنن یه کاری بوده به انتخاب خودشون البته اگر کسی جلوی روزه دار غذا نخوره مرام زده و اونم به انتخاب خودش و نه از روی وظیفه، این کار رو میکنه که دمش گرم ولی اگر هم که غذا خورد کار بدی مرتکب نشده!
اون اسلامی که ما بر اساس دستورات اون روزه میگیریم و اگر هم نمیگیریم اسما که مسلمون هستیم شدیدا روزه خواری در ملا عام رو تقبیح میکنه مسلما این هم جایی قبیح هست که اکثریت مسلمونن و بالقاعده باید روزه باشن وگرنه اون آدم بره تو یه کشور خارجی که مسلمون نیستند و تمام مدت بجنبونه دهنش رو. حالا یه عده هم ممکنه روزه باشن
در ضمن تو همین خارجش کسایی رو میشناسم تو آفیس یا محل کارشون وقتی میبینن روزه است و مفهومش رو درک میکنن جلوش غذا نمیارن بخورن که بو داشته باشه و براش احترام قایل هستند اینجا زیادی همه روشنفکر شدن و مسلمونی یه انتخابه که هر کاری باهاش کردی جون خودش انتخاب کرده حقشه و بهش هیچی هم نباید گفت و از دید بعضی ها ارزشش هم بیشتره !!
در زشت بودن این کار شکی نیست ولی خیلی بهتر از این است که با زبون روزه به خلق ظلم یا بد رفتاری کنی. وقتی میبینی که تو یه اداره کسی که ادعاشه خیلی مسلمون با زبون روزه حق خوری می کنه هیج جایی برای شکایت از کسی که روزه خواری می کنه نیست. اشکال ما هایی که ادعای مسلمون هست اینه که همش به بقیه گیر میدیم. در صورتی که اگر اول رو رفتار های خودمون زوم کنیم می فهمیم کار غیر اخلاقی اون فرد عین عمل خودمون و گناهش هم با ما تقسیم میشه.
اممم در مورد پاراگراف اولت حرفی ندارم چون داشتم عقلی و اخلاقی و حقوقی بحث میکردم و نه اعتقادی
در مورد پاراگراف دوم هم گفتم بسته به مرام طرف ممکنه جلوی آدمی که روزه هست چیزی نخوره ولی الزاما وظیفه نداره
بازم اینجا نظرم رو میگم: روزه گرفتن یا نگرفتن یه تصمیم و عمل فردیه و هنگامی که یه نفر روزه گرفت نباید از عالم و آدم انتظار داشته باشه که کسی جلوش چیزی نخوره. یه بارم خودتون رو جای آدمایی بذارین که توی ماه رمضون روزه نمیگیرن و همش به خاطر این نگاه‌های طلبکارانه دوستان مومن باید اول دنبال یه خوراکی بگردن و بعدش هم یه سوراخی پیدا کنن که غذاشون رو کوفت کنن.
"در ضمن تو همین خارجش کسایی رو میشناسم تو آفیس یا محل کارشون وقتی میبینن روزه است و مفهومش رو درک میکنن جلوش غذا نمیارن بخورن که بو داشته باشه و براش احترام قایل هستند"
من خط آخر رو الان دیدم که طعنه‌ای به نظر منه! البته کاملا متوجه اون نمیشم ولی به نظر من کلا دین یک امر انتخابی و شخصی و قابل احترامه و نباید صرف داشتن یه دین خودمون رو برتر و محق‌تر بدونیم و مثلا انتظار داشته باشیم چون شاخ فیل رو شکستیم و روزه گرفتیم بقیه هم مراعات حال گرسنه و تشنه ما رو بکنن حالا هر جور شما راحتی بنده را نام بنه روشن فکر، ملحد، برانداز، مخملی هرچی! :دی
به بتی و پژمان: اینایی که میگید شاید در کانتکست خودشون درست باشه ولی به این بحثی که الان شده به نظر من واقعا ربطی نداره به پژمان: نه من طعنه نزدم. کلا مگه من طعنه میزنم؟ :D در ضمن اگه قراره یکی از اونا رو انتخاب کنم مخملی رو ترجیح میدم :D کلی کلمش به دل آدم میشینه
به پژمان: با همین استدلال تو میشه گفت که پوست پسته توی خیابون ریختن هم اشکالی نداره، چون هر کسی حق داره محیط خودش رو کثیف یا تمیز بخواد و کسی حق نداره به اون این رو تحمیل کنه، چون این یه موضوع شخصیه! آخه عزیز من، «ملأعام» که اسمش روشه، یعنی شخصی و خصوصی نیست و متعلق به جامعه‌ست.
این حرف که بگیم اسلام روزه خواری رو نفی کرده که بحث درون دینیه! اگه اون فرد اعتقاد داشت که خوب روزه می گرفت! حرف اینه که اگه فردی اعتقادش مشابه اعتقادات ما نیست، اینکه ما مجبورش کنیم که مطابق اعتقادات ما رفتار کنه ظلمه و مغایر با حقوق اون.
از اون طرف توی این شکی نیست که احترام به اعتقادات دیگران نشان دهنده با فرهنگ بودنه آدمه (مثل اون خارجیا) ولی الزام آور نیست و به قول پژمان مرام و لطفه طرفه.
حالا ما اگر خودمون رو با فرهنگ و مسلمون و با عطوفت می دونیم چرا به اعتقاد افرادی که به روزه گرفتن اعتقادی ندارن احترام نذاریم و اینقدر تندی کنیم؟ (امثال این خبر که یه بسیجیه یکی رو بخاطر سیگار کشیدن توی ماه رمضون کشته رو که هنوز یادتونه؟)م
به حنان: جمع کن شیشه خورده هاتو به نظر من که مثالت اصلا مثال جالبی نبود که بسیجی فلان و بهمان. منم میتونم مثال بیارم آره اونی که میگفت باید به عقاید احترام گذاشت و من اگه نمیخوام روزه بگیرم حقمه و از اینجور چیزا، میاد روزه دارها رو مسخره میکنه یا به کسی که چادرشه فحش های قشنگ قشنگ که لایق خانواده خودشه میده. پس این به کنار
در مورد بحث درون دینی که مطرح کردی فکر کنم خوب اکثریت مسلمونن و من ۱۰۰٪ کسایی که دیدم خیلی با ولع سعی دارن نشون بدن روزه نیستن همشون مسلمونن. وارد بحث های بیشتر نمیشم چون واقعا به موضوع پست ربطی نداره و نمیخوام ازش خارج بشم
به نظر من یه آدم حتی اگه روزه نمیگیره حق نداره عرف جامعه رو بشکونه. واقعا ما "مرامی" آشفال نمیریزیم رو زمین؟ یا به خاطر اینکه آدمیم و در کنار آدمها میخوایم زندگی کنیم این کار رو میکنیم؟ یا به خاطر اینکه جامعه ای که توش زندگی میکنیم اگر من آشغال بریزم و تو آشغال بریزی یکی دیگه هم ببینه میگه خوب منم آشغال میریزم و میشه جنگل
جالبه من تا یه جا نظر میدم سریع روش یه پست میاد! مثال بسیجیه مثال خاص نبود و تکرار شده بود و در ضمن برای نشان دادن قبح اینکه تا چه حد آدم می تونه به واسطه قبول اعتقادات خودش دیگران رو نبینه مثال خوبی بود. درست همونجوری که به افرادی که مثل ما فکر نمی کنن فحش می دیم.
اینکه اکثریت مسلمونن رو من نمی دونم از کجا میگی. لااقل این مدل مسلمونی که شما میگین نیستن خیلیا وگرنه روزه میگرفت!(من نمی فهمم چه 100% مسلمونیه که با ولع می خواد بگه روزه نیست!!!) شما بگیر ببندها رو بردار ببین چند نفر روسری سرشون می کنن یا ماه رمضون روزه میگیرن (شایدم خیلی باشن من نمی دونم).
حرف اینه که شما اگه توی یه کشور دیگه بودی ماه رمضون مردمش چیز میخوردن ناراحت میشدی؟ اینجا هم به تدریج داره به این سمت میره. چرا این نکته ساده رو درک نمی کنیم که ماه رمضون یکی نمی خواد روزه بگیره و رستوران ها تعطیلن همه و... داریم بهش زور میگیم؟
چطوریه اون موقع که توی ترکیه یا فرانسه میگن روسری سرتون نکنین توی دانشگاه ناراحت میشیم که به اعتقادات مردم چی کار دارین؟ واقعا یه لحظه برون دینی به مساله نگاه کن ببین حق با کیه. البته من تاکید می کنم کسی که رعایت کنه با فرهنگ تره و فهمیده تر ولی اگرم نکرد دنیا زمین نیومده. اون اعتقادی به اسلام یا روزه گرفتن نداره! همین.
اعتقاد نداره که نداره این خیلی اینجا مهم نیست مثل اینکه یکی اعتقاد داره که آشغال رو باید هر جایی که دیگه باهاش کاری نداره بندازه زمین و بقیه هم به درک
اون ۱۰۰٪ رو هم جمله اش رو درست نخوندی و یه چیز دیگه برداشت کردی پس جوابش رو نمیدم همین!
در ضمن باید بگم من یه پست دیگه هم نوشته بودم که فردا میخوام پست کنم! اگه میخوای نظرات دیده بشه میتونی تو کامنت های اون یکی پست ها مطرح کنی. ولی اگه میخوای بحث کنی که به نظرم کسی که بخواد دنبال میکنه
بحث آشغال ریختن رو دفعه پیش هم مطرح کردی ولی به نظرم مثالش مربوط نبود برای همین بهش اشاره نکردم. بعضی چیزها وجدان عمومی میشه و در هر کیش و آیینی موضع یکسان در برابرش گرفته میشه. یعنی هرجای دنیا بری آشغال ریختن تقبیح میشه. من برای همین این مثال رو زدم که آیا کار این فرد فی نفسه غلطه؟ یعنی توی یه کشور اروپایی هم روزه می خورد بد بود؟ این واقعا یه مورد جداگونس و معمول اینه که آدم مجازه که هر وقت گشنش شد غذا بخوره! این اعتقادات ماست که از ما یه کار متفاوت خواسته انجام بدیم. کسی که به اون اعتقاد نداره لزومی نداره که بهش عمل کنه.
خوب اون 100% رو چطوری گفتی توضیح بده! تو تقریبا جواب هیچکدوم از حرفایی که من می زنم رو نمی دی و فقط موضع میگیری.
دوباره تکرار می کنم: آیا اینطوری نیست که وقتی در ترکیه و فرانسه قانون میذارن حجاب نداشته باشن ما ناراحت میشیم که هر کی اعتقادات خودش رو باید داشته باشه؟ شما که دارین میرین کشورهای خارجی می تونین مثال های زیادی رو پیدا کنین که شما متفاوت از هنجارهای معمول اونجا عمل می کنین ولی انتظار دارین که به اعتقادات شما احترام گذاشته بشه.
بازم یه بار دیگه می خوام از منظر برون دینی به قضیه نگاه کنی و بعد نظرت رو بگی.
(من حرفام رو زدم. اگه جواب خاصی به این ها داری یا مطلب جدیدی می خوای اضافه کنی استفاده می کنم. وگرنه فکر می کنم که فقط حرفای قبلی رو دارم تکرار می کنم)
واو اینجا چه خبره! به محمد عرض کنم چیزی که شما میفرمایید که قیاس مع الفارقه یا من متوجه منظور جنابعالی نمیشم! دلیل اینکه آشغال ریختن بده اینه که شهر کثیف میشه که محیط زندگی همه آدماس و باعث بیماری و زشت شدن چهره شهر میشه! اما چرا بعضیا روزه میگیرن؟ چون اعتقاد دارن خدا گفته باید روزه گرفت! چرا بعضیا روزه نمیگیرن؟ چون اعتقادی ندارن به این کار حالا چون شما اعتقاد داری که باید روزه بگیری آیا درسته که انتظار داشته باشی بقیه هم مراعات حال شما رو انجام بدن؟ به نظر من این درست نیست!
در مورد چیزی که حنان گفت از قول من، من معتقدم که احترام به عقاید دیگران واجبه و مرام نیست ولی غذا نخوردن مقابل فرد روزه مراعات حال اون فرد روزس و یه جور مرامه اگر آزادانه انجام بشه و احترام به عقیده شخص روزه دار اینه که مانع روزه گرفتنش نشیم و یا اون فرد رو مورد بی‌حرمتی، تمسخر یا هر چیز بد دیگه قرار ندیم. در مقابل فرد روزه دار هم میتونه به عقاید فرد روزه ندار احترام بذاره و اجازه بده که درصورتی که طرف خواست غذا بخوره، بتونه بخوره.
من از ریحان عذر میخوام که دوباره اینجا ادامه دادم و تکرار کردم حرفای قبلیم رو ولی واجب بود!
(من عذر میخوام ولی خیلی سختمه که این بحث رو ادامه ندم!! اگر خواستید می‌تونید این نظر رو تأیید نکنید)
به پژمان: سؤال من اینه: اگر یک نفر «اعتقاد» نداشته باشه که کثیف شدن چهره‌ی شهر بده، آیا شما میتونی اعتقادت رو بهش تحمیل کنی؟ کسانی که به روزه اعتقاد ندارند، می‌تونن برن جایی غیر از ملأعام یا جایی که آدم روزه‌گرفته نباشه یا مشکلی نداشته باشه غذا بخورن، ولی وقتی بحث ملأ عام میشه، دیگه موضوع شخصی نیست. وقتی کسی خیلی گرسنه‌ست، این نوعی ظلمه که جلوش چیزی بخوری در حالی که می‌دونی اون نمی‌تونه این کار رو الان بکنه. این درست مثل آشغال ریختن توی خیابونه که شما توی فضای عمومی حق نداری آشغال بریزی چون اکثریت به تمیزی محیط اهمیت می‌دن ولی توی خونه‌ی خودت میتونی آشغال بریزی. علاوه بر این، خوردن غذا در ملأ عام در ماه رمضان ترویج روزه‌خواری هم هست که با اعتقاد اکثریت مردم ناسازگاره همون‌طور که ریختن آشغال در خیابون، ترویج این کار و ترویج نوعی بی‌فرهنگی از نظر اکثریت مردمه هرچند ممکنه از نظر خود شخص ایرادی نداشته باشه.
27 comments:
وای که من چقد زا این منظره متنفرم !!
اینکه آشغالاشون رو میریزن رو زمین خیلی کار بدیه و توی هر ماهی باشه نا پسنده
اینکه توی ماه رمضون کسی دلش بخواد پسته بخوره اما کار ناپسندی نیست!
به پژمان:
آره آشغال ریختنش که کلا ناپسنده
ولی این فرد هم هیچ احترامی واسه کسایی که روزه ان قایل نیست و هم هیچ احترامی واسه آدمای دیگه ای که تو شهر زندگی میکنن
و معمولا کسایی که یاد گرفتن به حقوق بقیه احترام بذارن هیچ کدومش رو انجام نمیدن. حتی اگه هیچ اعتقادی به روزه نداشته باشن
بیا یه جور دیگه فک کنیم و بگیم که اونایی که روزه دارن که دارن وظیفه خودشون توی دینشون رو عمل میکنن ولی اونهایی که روزه دار نیستن به چه دلیلی باید موظف باشن به خاطر یه عده دیگه ای که دارن به وظیفه دینیشون که کاملا شخصیه عمل میکنن چیزی نخورن؟ به نظر من اینکه یه عده رو زور کنیم که توی ماه رمضون چیزی نخورن در حالی که اعتقاد ندارن لگدمال کردن حقوقشونه و نه بر عکس!
هر کی میخواد روزه بگیره بگیره ولی نباید انتظار داشته همه برای اون شرایطشون رو مساعد کنن!
سلام، ببخشید میدون انقلاب از کدوم‌ور باید برم؟
اونجوری که تو گفتی نیگا کنیم کلا یه بحث دیگه است
اینجا بحث سر شعور بود
این آقاهه میتونست تو ماشین خودش اگه روزه بود میخورد و آشغالش رو هم بیرون نمیریخت
ولی از نظر من به این جهت این کارو کرد که بگه من از سر لجبازی دارم میخورم بیا اینم نشونش
به راوی:
فقط وقتی میتونی بری میدون انقلاب که بدونی کجا هستی
;)
به نظر من هم مسئله احترام به کسانیه که روزه هستن، یعنی میشه روزه نبود در حین حالیکه تابلو روزه خواری نکرد!؛
غیر ماه رمضونشم کار قبیحیه!!
به نظر من طرف فقط پخش کردن پوست پسته توی خیابونش بیشعوریه!
توی کامنت قبلیت بحث حق رو گفتی یعنی اینکه روزه دارها برای خودشون حقی قائلن که نباید کسی جلوشون چیزی بخوره و اگر کسی چیزی خورد آدم بیشعوریه در صورتی که روزه دارها چنین حقی که خودشون برای خودشون متصورن رو ندارن چون کاری که دارن میکنن یه کاری بوده به انتخاب خودشون
البته اگر کسی جلوی روزه دار غذا نخوره مرام زده و اونم به انتخاب خودش و نه از روی وظیفه، این کار رو میکنه که دمش گرم ولی اگر هم که غذا خورد کار بدی مرتکب نشده!
اون اسلامی که ما بر اساس دستورات اون روزه میگیریم و اگر هم نمیگیریم اسما که مسلمون هستیم شدیدا روزه خواری در ملا عام رو تقبیح میکنه
مسلما این هم جایی قبیح هست که اکثریت مسلمونن و بالقاعده باید روزه باشن
وگرنه اون آدم بره تو یه کشور خارجی که مسلمون نیستند و تمام مدت بجنبونه دهنش رو. حالا یه عده هم ممکنه روزه باشن
در ضمن تو همین خارجش کسایی رو میشناسم تو آفیس یا محل کارشون وقتی میبینن روزه است و مفهومش رو درک میکنن جلوش غذا نمیارن بخورن که بو داشته باشه و براش احترام قایل هستند
اینجا زیادی همه روشنفکر شدن و مسلمونی یه انتخابه که هر کاری باهاش کردی جون خودش انتخاب کرده حقشه و بهش هیچی هم نباید گفت و از دید بعضی ها ارزشش هم بیشتره
!!
در زشت بودن این کار شکی نیست ولی خیلی بهتر از این است که با زبون روزه به خلق ظلم یا بد رفتاری کنی. وقتی میبینی که تو یه اداره کسی که ادعاشه خیلی مسلمون با زبون روزه حق خوری می کنه هیج جایی برای شکایت از کسی که روزه خواری می کنه نیست. اشکال ما هایی که ادعای مسلمون هست اینه که همش به بقیه گیر میدیم. در صورتی که اگر اول رو رفتار های خودمون زوم کنیم می فهمیم کار غیر اخلاقی اون فرد عین عمل خودمون و گناهش هم با ما تقسیم میشه.
اممم در مورد پاراگراف اولت حرفی ندارم چون داشتم عقلی و اخلاقی و حقوقی بحث میکردم و نه اعتقادی
در مورد پاراگراف دوم هم گفتم بسته به مرام طرف ممکنه جلوی آدمی که روزه هست چیزی نخوره ولی الزاما وظیفه نداره
بازم اینجا نظرم رو میگم: روزه گرفتن یا نگرفتن یه تصمیم و عمل فردیه و هنگامی که یه نفر روزه گرفت نباید از عالم و آدم انتظار داشته باشه که کسی جلوش چیزی نخوره. یه بارم خودتون رو جای آدمایی بذارین که توی ماه رمضون روزه نمیگیرن و همش به خاطر این نگاه‌های طلبکارانه دوستان مومن باید اول دنبال یه خوراکی بگردن و بعدش هم یه سوراخی پیدا کنن که غذاشون رو کوفت کنن.
"در ضمن تو همین خارجش کسایی رو میشناسم تو آفیس یا محل کارشون وقتی میبینن روزه است و مفهومش رو درک میکنن جلوش غذا نمیارن بخورن که بو داشته باشه و براش احترام قایل هستند"
برا یکی از دوستان من هم اتفاق افتاده بود
من خط آخر رو الان دیدم که طعنه‌ای به نظر منه! البته کاملا متوجه اون نمیشم ولی به نظر من کلا دین یک امر انتخابی و شخصی و قابل احترامه و نباید صرف داشتن یه دین خودمون رو برتر و محق‌تر بدونیم و مثلا انتظار داشته باشیم چون شاخ فیل رو شکستیم و روزه گرفتیم بقیه هم مراعات حال گرسنه و تشنه ما رو بکنن
حالا هر جور شما راحتی بنده را نام بنه روشن فکر، ملحد، برانداز، مخملی هرچی! :دی
به بتی و پژمان:
اینایی که میگید شاید در کانتکست خودشون درست باشه ولی به این بحثی که الان شده به نظر من واقعا ربطی نداره
به پژمان:
نه من طعنه نزدم. کلا مگه من طعنه میزنم؟
:D
در ضمن اگه قراره یکی از اونا رو انتخاب کنم مخملی رو ترجیح میدم
:D
کلی کلمش به دل آدم میشینه
به پژمان:
با همین استدلال تو میشه گفت که پوست پسته توی خیابون ریختن هم اشکالی نداره، چون هر کسی حق داره محیط خودش رو کثیف یا تمیز بخواد و کسی حق نداره به اون این رو تحمیل کنه، چون این یه موضوع شخصیه!
آخه عزیز من، «ملأعام» که اسمش روشه، یعنی شخصی و خصوصی نیست و متعلق به جامعه‌ست.
ربط که داره به نظر من ولی خوب فک کنم دیگه من نظرم رو گفتم و از اینجا به بعد میشه تکرار
خدا رو شکر که هاپوکوماری به دلت نمیشینه!
akh joon az in bahsa :D:D:D
ba pejman movafegham :D
این حرف که بگیم اسلام روزه خواری رو نفی کرده که بحث درون دینیه! اگه اون فرد اعتقاد داشت که خوب روزه می گرفت! حرف اینه که اگه فردی اعتقادش مشابه اعتقادات ما نیست، اینکه ما مجبورش کنیم که مطابق اعتقادات ما رفتار کنه ظلمه و مغایر با حقوق اون.
از اون طرف توی این شکی نیست که احترام به اعتقادات دیگران نشان دهنده با فرهنگ بودنه آدمه (مثل اون خارجیا) ولی الزام آور نیست و به قول پژمان مرام و لطفه طرفه.
حالا ما اگر خودمون رو با فرهنگ و مسلمون و با عطوفت می دونیم چرا به اعتقاد افرادی که به روزه گرفتن اعتقادی ندارن احترام نذاریم و اینقدر تندی کنیم؟ (امثال این خبر که یه بسیجیه یکی رو بخاطر سیگار کشیدن توی ماه رمضون کشته رو که هنوز یادتونه؟)م
ببخشید، ظاهرا آدرس رو اشتباه به من داده بودن، انقلاب نباید برم، مث اینکه باید برم قله‌حسن‌خان، میشه راه نماییم کنید لطفا؟
به حنان:
جمع کن شیشه خورده هاتو
به نظر من که مثالت اصلا مثال جالبی نبود که بسیجی فلان و بهمان. منم میتونم مثال بیارم آره اونی که میگفت باید به عقاید احترام گذاشت و من اگه نمیخوام روزه بگیرم حقمه و از اینجور چیزا، میاد روزه دارها رو مسخره میکنه یا به کسی که چادرشه فحش های قشنگ قشنگ که لایق خانواده خودشه میده. پس این به کنار
در مورد بحث درون دینی که مطرح کردی فکر کنم خوب اکثریت مسلمونن و من ۱۰۰٪ کسایی که دیدم خیلی با ولع سعی دارن نشون بدن روزه نیستن همشون مسلمونن. وارد بحث های بیشتر نمیشم چون واقعا به موضوع پست ربطی نداره و نمیخوام ازش خارج بشم
به نظر من یه آدم حتی اگه روزه نمیگیره حق نداره عرف جامعه رو بشکونه. واقعا ما "مرامی" آشفال نمیریزیم رو زمین؟ یا به خاطر اینکه آدمیم و در کنار آدمها میخوایم زندگی کنیم این کار رو میکنیم؟ یا به خاطر اینکه جامعه ای که توش زندگی میکنیم اگر من آشغال بریزم و تو آشغال بریزی یکی دیگه هم ببینه میگه خوب منم آشغال میریزم و میشه جنگل
بحث سر جوامع انسانی یه. جوامع انسانی
جالبه من تا یه جا نظر میدم سریع روش یه پست میاد! مثال بسیجیه مثال خاص نبود و تکرار شده بود و در ضمن برای نشان دادن قبح اینکه تا چه حد آدم می تونه به واسطه قبول اعتقادات خودش دیگران رو نبینه مثال خوبی بود. درست همونجوری که به افرادی که مثل ما فکر نمی کنن فحش می دیم.
اینکه اکثریت مسلمونن رو من نمی دونم از کجا میگی. لااقل این مدل مسلمونی که شما میگین نیستن خیلیا وگرنه روزه میگرفت!(من نمی فهمم چه 100% مسلمونیه که با ولع می خواد بگه روزه نیست!!!) شما بگیر ببندها رو بردار ببین چند نفر روسری سرشون می کنن یا ماه رمضون روزه میگیرن (شایدم خیلی باشن من نمی دونم).
حرف اینه که شما اگه توی یه کشور دیگه بودی ماه رمضون مردمش چیز میخوردن ناراحت میشدی؟ اینجا هم به تدریج داره به این سمت میره. چرا این نکته ساده رو درک نمی کنیم که ماه رمضون یکی نمی خواد روزه بگیره و رستوران ها تعطیلن همه و... داریم بهش زور میگیم؟
چطوریه اون موقع که توی ترکیه یا فرانسه میگن روسری سرتون نکنین توی دانشگاه ناراحت میشیم که به اعتقادات مردم چی کار دارین؟ واقعا یه لحظه برون دینی به مساله نگاه کن ببین حق با کیه. البته من تاکید می کنم کسی که رعایت کنه با فرهنگ تره و فهمیده تر ولی اگرم نکرد دنیا زمین نیومده. اون اعتقادی به اسلام یا روزه گرفتن نداره! همین.
اعتقاد نداره که نداره
این خیلی اینجا مهم نیست
مثل اینکه یکی اعتقاد داره که آشغال رو باید هر جایی که دیگه باهاش کاری نداره بندازه زمین و بقیه هم به درک
اون ۱۰۰٪ رو هم جمله اش رو درست نخوندی و یه چیز دیگه برداشت کردی پس جوابش رو نمیدم
همین!
در ضمن باید بگم من یه پست دیگه هم نوشته بودم که فردا میخوام پست کنم! اگه میخوای نظرات دیده بشه میتونی تو کامنت های اون یکی پست ها مطرح کنی. ولی اگه میخوای بحث کنی که به نظرم کسی که بخواد دنبال میکنه
بحث آشغال ریختن رو دفعه پیش هم مطرح کردی ولی به نظرم مثالش مربوط نبود برای همین بهش اشاره نکردم. بعضی چیزها وجدان عمومی میشه و در هر کیش و آیینی موضع یکسان در برابرش گرفته میشه. یعنی هرجای دنیا بری آشغال ریختن تقبیح میشه. من برای همین این مثال رو زدم که آیا کار این فرد فی نفسه غلطه؟ یعنی توی یه کشور اروپایی هم روزه می خورد بد بود؟ این واقعا یه مورد جداگونس و معمول اینه که آدم مجازه که هر وقت گشنش شد غذا بخوره! این اعتقادات ماست که از ما یه کار متفاوت خواسته انجام بدیم. کسی که به اون اعتقاد نداره لزومی نداره که بهش عمل کنه.
خوب اون 100% رو چطوری گفتی توضیح بده! تو تقریبا جواب هیچکدوم از حرفایی که من می زنم رو نمی دی و فقط موضع میگیری.
دوباره تکرار می کنم: آیا اینطوری نیست که وقتی در ترکیه و فرانسه قانون میذارن حجاب نداشته باشن ما ناراحت میشیم که هر کی اعتقادات خودش رو باید داشته باشه؟
شما که دارین میرین کشورهای خارجی می تونین مثال های زیادی رو پیدا کنین که شما متفاوت از هنجارهای معمول اونجا عمل می کنین ولی انتظار دارین که به اعتقادات شما احترام گذاشته بشه.
بازم یه بار دیگه می خوام از منظر برون دینی به قضیه نگاه کنی و بعد نظرت رو بگی.
(من حرفام رو زدم. اگه جواب خاصی به این ها داری یا مطلب جدیدی می خوای اضافه کنی استفاده می کنم. وگرنه فکر می کنم که فقط حرفای قبلی رو دارم تکرار می کنم)
واو اینجا چه خبره! به محمد عرض کنم چیزی که شما میفرمایید که قیاس مع الفارقه یا من متوجه منظور جنابعالی نمیشم! دلیل اینکه آشغال ریختن بده اینه که شهر کثیف میشه که محیط زندگی همه آدماس و باعث بیماری و زشت شدن چهره شهر میشه! اما چرا بعضیا روزه میگیرن؟ چون اعتقاد دارن خدا گفته باید روزه گرفت! چرا بعضیا روزه نمیگیرن؟ چون اعتقادی ندارن به این کار حالا چون شما اعتقاد داری که باید روزه بگیری آیا درسته که انتظار داشته باشی بقیه هم مراعات حال شما رو انجام بدن؟ به نظر من این درست نیست!
در مورد چیزی که حنان گفت از قول من، من معتقدم که احترام به عقاید دیگران واجبه و مرام نیست ولی غذا نخوردن مقابل فرد روزه مراعات حال اون فرد روزس و یه جور مرامه اگر آزادانه انجام بشه و احترام به عقیده شخص روزه دار اینه که مانع روزه گرفتنش نشیم و یا اون فرد رو مورد بی‌حرمتی، تمسخر یا هر چیز بد دیگه قرار ندیم. در مقابل فرد روزه دار هم میتونه به عقاید فرد روزه ندار احترام بذاره و اجازه بده که درصورتی که طرف خواست غذا بخوره، بتونه بخوره.
من از ریحان عذر میخوام که دوباره اینجا ادامه دادم و تکرار کردم حرفای قبلیم رو ولی واجب بود!
(من عذر میخوام ولی خیلی سختمه که این بحث رو ادامه ندم!! اگر خواستید می‌تونید این نظر رو تأیید نکنید)
به پژمان:
سؤال من اینه: اگر یک نفر «اعتقاد» نداشته باشه که کثیف شدن چهره‌ی شهر بده، آیا شما میتونی اعتقادت رو بهش تحمیل کنی؟
کسانی که به روزه اعتقاد ندارند، می‌تونن برن جایی غیر از ملأعام یا جایی که آدم روزه‌گرفته نباشه یا مشکلی نداشته باشه غذا بخورن، ولی وقتی بحث ملأ عام میشه، دیگه موضوع شخصی نیست. وقتی کسی خیلی گرسنه‌ست، این نوعی ظلمه که جلوش چیزی بخوری در حالی که می‌دونی اون نمی‌تونه این کار رو الان بکنه. این درست مثل آشغال ریختن توی خیابونه که شما توی فضای عمومی حق نداری آشغال بریزی چون اکثریت به تمیزی محیط اهمیت می‌دن ولی توی خونه‌ی خودت میتونی آشغال بریزی.
علاوه بر این، خوردن غذا در ملأ عام در ماه رمضان ترویج روزه‌خواری هم هست که با اعتقاد اکثریت مردم ناسازگاره همون‌طور که ریختن آشغال در خیابون، ترویج این کار و ترویج نوعی بی‌فرهنگی از نظر اکثریت مردمه هرچند ممکنه از نظر خود شخص ایرادی نداشته باشه.
قیاس مع الفارق + همونایی که قبلا گفتم
Post a Comment