13 September 2009

سروده ها-۱

ماه را باید دید،
که چه سان،
در تلالوکده ی شید بلند آسمان،
محو رخساره ی اوست.
عشق را باید چید،
ز خزان،
در هیاهوی بلند چکمه های باغبان،
هدیه اش داد به دوست.
کوهها را پیمود،
تا به اوج،
در تمنای هوای پاک و باران،
و خدا که پیش روست...
--------------------------------
تبریک نوشت: عزیزم، تولدت مبارک *-:
خودمطرح کنی نوشت: شعر رو خودم سروده بودم ها D:

7 comments:

آنیما said...

تولدشون مبارک

Nasibe said...

تولدشون مبارک

سمان said...

منم همونی که بقیه گفتن. تولدشون مبارک.

راوی said...

ایضا :D

بهار said...

ما هم! 0

Reyhan said...

مرسی از همههههههههههههه
>:D<
اون بغل مال خانوما بود
:D:D:D:D

Alireza said...

مرسی عزیزم، این قشنگ ترین و عشقولانه ترین هدیه تولدی بود که گرفته بودم
- البته اون هدیه ای هم که داده بودی جای خود داشت

>:D<
:*
(حنان ایندفعه هم می خوای به این شکلک ها عکس العمل نشون بدی؟! :P )