اشتباهی

گاهی اوقات فکر میکنم که من واقعا اشتباهی شده ام.
اشتباهی اینجا هستم.
شاید راهم را درست انتخاب نکرده ام.
به جای اینکه الان مجبور باشم زندگی ام رو صرف درس خوندن، که بعد از اتو کشیدن چندش آورترین کاری است که در دنیا میتوانم نام ببرم بکنم، می توانستم خیلی کارهای دیگری انجام دهم.
یشتر از همه دلم میخواهد جواهر ساز باشم.
عشق من است!
صبح ها ساعت ۱۰-۱۱ از خواب پاشی، یه کم ول بگردی، از اطراف ایده بگیری و بعد بری دیزاین کنی!
یه عده هم هستند که پول از پاروشون بالا میره و میان دیزاینت رو میبینن و میپسندن.
یه کار بدون استرس، بدون دغدغه ی فکری، با یه در آمد خوب.
مثل آدم زندگی میکنی.
پولدار میشی.
بعد یه مقداریش رو صرف امور خیریه میکنی.
هم این دنیا زندگی تو کردی، هم یه جورایی واسه اون دنیات یه کارایی کردی.
چیه آخه بشینی ایکس-کویری و معماری نرم افزار بخونی؟
باز اگه وایرلس و آپتیمیزیشن بود یه چیزی. آدم افسوس نمیخورد.
باید به فکر تغییر بود!