خدای عزیزم، مرسی که هستی، وقتی هیچ کسی نیست

یه وقت چشمات رو باز میکنی و میبینی که حرفهای ته دلت رو دیگه به هیشکی نمیتونی بزنی، از ترس اینکه جاج بشی،  یا بهت بگن تو الکی و زیادی حساسی، از ترس اینکه بگن تو خوش بین نیستی. 

بعد از اون وقته شروع میکنی از آدمها، حتی نزدیکترین کسانت، دور شدن. 

میفهمی که احساساتت برای کسی مهم نیست. 

اون وقته خیلی وقت سختیه.

اما یه وقتی هم هست بعد از اون وقته.

که سرت رو میاری بالا و میبینی که هر چقدر تنها باشی، یه خدای مهربون اون بالا نشسته که حواسش به تو هست.

میفهمی که شاید تنها باشی بین همه ی آدمهای روی زمین، ولی خدا همیشه باهاته.

و میبینی که رسیدن به این وقت دومی ارزش همه ی غصه های وقت اول رو داشته.

قاطی نوشت

خیلی خری که منو دوست نداری.

آدمهای سیاهچاله

بعضی آدمها رو هم وقتی نزدیک میشی میبینی چقدر پر از انرژی منفی هستند. هیچ کاری نمیشه و موفق نمیشی و موفق نمیشن و... 

چطور با این حجم از نشدن ها و امید نداشتن میشه زندگی کرد؟

میخواید منفی باشیدم باشید. ولی اونقدری جسارت و شجاعت داشته باشید وقتی یکی امیدش به شماست کل امیدش رو ریده مال نکنید! 

حریم شخصی

آقا یه زمانی بود که ما خیلی به تکنولوژی اهمیت میدادیم و خیلی هم استقبال میکردیم از اینکه مثلا گوگل یا فیسبوک بیاد با توجه به سرچ ها و کارایی که آدم انجام میده یه سری ساجسشن هوشمندانه بهش بده.

کلا اعتقاد داشتم تکنولوژی باعث سهل و ساده تر شدن زندگی آدمها میشه (هنوز هم تا حد زیادی اعتقاد دارم البته).

ولی خوب الان حس میکنم که دیگه تکنولوژی اومده تو شرتم (ببخشید واقعا. میخواستم بگم از رگ کردن بهم نزدیک تر شده ولی دیدم اینجوری یه سری مفاهیم مذهبی ممکنه زیر سوال بره. لذا شیونات رو فدای دین کردم)!

باز اگه آدم خودش اجازه بده یکی تا اونجا بیاد یه چیزی؛ ولی خوب وقتی من میرم میبینم اپلیکیشن اینستاگرام با اینکه هیچ permission ای نداره که به search history من دسترسی داشته باشه اما داره! خوب این دیگه یعنی نقض حریم خصوصی من!

نکنید این کارو تکی ها! نکنید!

گوووشنمه. کار دارم. مخم کار نمیکنه

خدا جون، عزیز دلم!

من خیلی غلط بکنم تو کار شما دخالت بکنم. ولی جدی بهتر نبود این ماه رمضون رو پخشش میکردی تو کل سال؟ مثلا جمعه ها رو روزه میگرفتیم؟ باور کن زرتم داره قمصور میشه دیگه :|

همه پیغمبرهات رو هم که فرستادی تموم شده رفته. امیدی نیست دیگه چیزی عوض شه :((

رمضان نوشت - 3

امروز سحری اونقدر آب و چایی خوردم که قشنگ دارم کش اومدن دیواره ی معده ام رو حس میکنم :/

Shal

آدم سن و سالش که بیشتر میشه خوب انتظار هم اینه که درک و فهم و تحملش نسبت به زندگی بالاتر بره و خیلی کمتر تحت تاثیر موارد خیلی کوچیک و سخت تو زندگی قرار بگیره.

منتها من نمیدونم چرا در مورد اضطراب و استرس سال به سال دریغ از پارسال! 

الان دیگه به حدی رسیدم که هر بار تو هفته جلسه ی گروهی داریم یا باید کاری رو انجام بدم و پرزنت کنم اسهال شدید میگیرم! 

البته نه که ناراضی باشم ها، نه! یه کم هم حتی خوشحالم بالاخره یه عاملی پیدا شد روی این دستگاه گوارشی و روده های ما اثر بذاره تکونی به خودشون بدن. ولی خوب بالاخره سایدافکت های دیگه اش یه خورده اذیت میکنه.

کاش یه دارویی قرصی چیزی بود آدم میخورد و حواله میکرد به یه ورش!

نه که نباشه ها، میدونم هست. منظورم از نوع قانونیش بود :))

خدایا چی میشد منم مارک میکردی؟

میگن چال لپ جای انگشت خداست :)

فکر کنم واسه همینه چال-لپ-داراش وقتی میخندن آدم دلش ضعف میره.

رمضان نوشت-2

خدایی همه ی حال ماه رمضون به افطار مهمونی رفتنه.

بهترین هدیه ی خدا

مامانم،
مرسی که هستی.
گاهی وقتا حس میکنم تو این دنیای به این بزرگی فقط تویی که برای من هستی.
مرسی که دلت اینقدر بزرگه که بیشعوری ها و اخلاق گه من رو تحمل میکنی و علیرغم اینا هنوزم دوستم داری.

رمضان نوشت-1

اینکه میگن شیطان در ماه رمضان دست و پاش در غل و زنجیره حرف مفته. من که حضور تمام معناش رو دم ماتحتم حس میکنم. فعلا سفت کردم کاری نتونه بکنه. لامصب زورش ولی زیاده!

خدایا کمک کن!

کاش منم سم بودم

این سم جان هم یکی از اتفاقات خوب زندگی من بوده و هست. درسته ازش در مقام استادی میترسم، ولی هر بار یه اتفاق بدی میفته وجودش و رفتارش مایه ی آرامشه.

شعور یه چیز ذاتی یه. یه عده خیلی دارن و یه عده هم هیچی ندارن. من خودم به شخصه دوست داشتم باشعورتر باشم.

seriously?

یعنی این دو تا اپیزود اول گیم آو ترون مزخرف بودااااا. خجالت نکشیدن جان اسنو رو زنده کردن؟ یعنی من همه اش میگفتم جوه و عمرا اینقدر خز باشن این کار رو انجام بدن. 

کی فکرشو میکرد یه روز دلم واسه پیپر خوندن تنگ شه؟

کلی وقته پیپر نخوندم. همه اش نوشتن و کد زدن و پرزنتیشن آماده کردن. دلم تنگولیده واسه این پیپرهای قشنگ قشنگ که هی پرینت میگیرم و روی هم انباشته شون میکنم.

دارم میترکککککم

اینقده خورشت بادمجون و غوره ی خوشمزه ای بود که اگر نمیخوردم ممکن بود اون دنیا باز خواستم کنن.

نیش عقرب

چقدر یه آدم میتونه از نظر آداب اجتماعی عقب افتاده باشه که وقتی با کلی ذوق و شوق حال نوزادش رو میپرسی بگه اون شب که شما اومده بودید، بعدش که رفتید حالش بد شد. برای اولین بار بعد از تولد بالا آورد!
چرا زبونت اینقدر نیش داره نامرد؟ چرا هر دفعه آدم باهات حرف میزنه یا کارش بهت میفته تحقیر میکنی آدم رو؟

همچنان حال ندارم و بی حوصله ام

آقا میگن این کالیفرنیا هواش خوبه، ولی لامصب خیلی موذی یه. هی گرم و سرد میشه. خدا هم نکنه که آدم سرما بخوره! من الان دقیقا دو هفته است که سرما خوردم ولی خوب نمیشم! یعنی هی میام خوب بشم ولی دوباره بدتر میشم. خلاصه این کالیفرنیا توش ما رو کشته، بیرونش مردم رو. ایش!

روزنگاری های یک دانشجوی گرد بی حوصله

این پلاگین نوشتن هم کار خری است هاا.

:)

خدا جون واقعا منو شرمنده ی خودت کردی. خیلی ممنون از لطفت عشقم :*

دنیای ما و دنیای اینا

توی ورکشاپ خانومهای فعال در زمینه ی کامپیوتر، یکی از دخترا بلند شد و گفت دوست دارم داستان آزار جنسی* که اخیرا برام اتفاق افتاده رو با بقیه شیر کنم. 

حالا داستانش چی بود؟ توی یک کنفرانسی یه آقایی بهش گفته بود میشه بیای تو نصب پوستر بهم کمک کنی؟ آخه دستای خیلی قشنگی داری!

خدایی اینا لای پر قو بزرگ شدن به اینا میگن آزار جنسی. باید یه سر بیان بازار تهران که نیشگونای مشتی از باسنشون بگیرن، یا یه بار سوار تاکسی های خط انقلاب آزادی بشن که بغل دستیمون به بهانه ی درآوردن پول از جیب شلوارش یا تو کیفش یه آرنجش رو به سینه هاشون بماله یا دست بکنه زیر پاشون، تا با مفهوم جدیدی از آزار جنسی آشنا بشن**!

* سکشوآل هرسمنت sexual harassment 

** جدا از شوخی، حتی همین حرف ساده هم از نظر من مصداق آزار جنسی محسوب میشه.

زندگی جان، برو کنار بذار یه خورده باد بیاد

به تخمم و به یه ورم رو هم واسه وقتایی گذاشتن که هیچ کاری از دستت بر نمیاد، ولی دلت هم نمیخواد که بشینی غصه بخوری و روزت رو خراب کنی. 

روزشماری

کاش زودتر تابستون شه 

خیال

خیالپردازی خیلی هم قشنگ و خوبه. 

آدم رو میبره به یه دنیای موازی که اتفاقات خوب و قشنگی توش میفته، هرچند که شاید توی دنیای واقعی اون اتفاق هیچوقت ملموس نباشه!

حیف نیست آدم از شور و شعف خیالپردازی به خاطر اینکه همه اش تو خیال و هیچوقت عینی نمیشه محروم بشه؟

ای دنیای کج مدار

مثلا اسپرینگ برکه، و من کانه خر کار میکنم. اونم کار بی فایده. ایده های قشنگ قشنگ که ممکنه ایمپلمنت بشه اونجور که فکر میکردی از آب در نیاد!

مثلا هم قرار بود یه روزش رو استراحت کنم و برم کنار ساحل دو سه ساعت زیر آفتاب دراز بکشم و کتاب بخونم. این سوسول بازی ها به ما نیومده اصلا.

کاش یه خواهر داشتم، میتونستم تلفن رو بردارم باهاش درددل کنم. بهش بگم چقدر تنهام. چقدر خسته ام. سرم 24 ساعته درد میکنه و این طپش قلب مداوم اخیر هم خواب رو ازم گرفته.

کاش دور نبودم از مامانم. که زنگ بزنم میوت کنم و با الو الو گفتنش گریه کنم و به بدبختی هام فکر کنم.

کاش دردام آروم شه. کاش بدنم آروم بگیره. کاش تنهایی هام تموم شه.